در این مقاله اطلاعات کاربردی جهت درمان فیزیوتراپی بیماران مبتلا به کرونا یا کووید ۱۹ ارائه می کنیم. اطلاعاتی همچون توصیه هایی به متخصص فیزیوتراپی و ارائه نکته هایی به بیماران مبتلا به ویروس کرونا و تمرین هایی خاص فیزیوتراپی.
نکته های کلیدی جهت کاهش بروز ریسک عفونت و موارد ایمنی، هم برای متخصص فیزیوتراپی و هم برای بیمار مبنلا به ویروس کرونا مطرح خواهد شد.
این که چه مدت عفونت بعد از حذف علائم کرونا در بدن بیماران باقی می ماند مشخص نیست.
موارد متعددی هستند که نشان می دهند عفونت همچنان بعد از حذف علائم در بدن حضور دارد.
نه تنها بیمار، بلکه متخصص فیزیوتراپی هم باعث پخش ویروس می شود چه به صورت مستقیم یعنی زمانی که متخصص فیزیوتراپی هیچ علائمی از ویروس کرونا ندارد و چه غیر مستقیم وقتی که متخصص فیزیوتراپی قبلاً با یک بیمار کووید ۱۹ ملاقات کرده است.
محدودیت در عملکرد و توصیه هایی در زمینه فیزیوتراپی کرونا
بیمارانی که به شدت تحت تاثیر بیماری قرار گرفته اند و بستری شده اند (برای مدت طولانی) ممکن است محدودیت های شدیدی در عملکرد های فیزیکی احساسی شناختی و اجتماعی داشته باشند.
فیزیوتراپی نقش مهمی در بازپروری این بیماران داشته و بیشتر روی محدودیت های عملکردی تمرکز می کند.
فیزیوتراپیست باید از این محدودیت ها آگاه شود و در این موارد همکاری های مربوط به رشته های مختلف پزشکی باید در نظر گرفته شوند.
همه بیماران کرونا نیاز به فیزیوتراپی نخواهند داشت. فقط آن هایی که در عملکرد حرکتی مشکل دارند مثل مشکل در انجام فعالیت های روزانه، فعالیت های فیزیکی یا ورزش نیازمند فیزیوتراپی هستند.
برای بیمارانی که شرایط پیچیده ای از نظر بیماری و بالینی دارند، همکاری های بین رشته ای صورت خواهد گرفت.
افرادی که مشکلات متعدد و شدید دارند ( فیزیکی، ذهنی، شناختی و اجتماعی ) از خدمات سایر ارائه کنندگان خدمات بهداشتی در رشته های دیگر در طول بازپروری بهره خواهند برد.
در این بیماران فیزیوتراپی به تنهایی کفایت نمی کند.
توصیه هایی برای فیزیوتراپی
نیازهای شخصی بیمار برای هدایت و راهنمایی علاوه بر درک محدودیت های شان در انجام کارهای فیزیکی، همیشه تمرکز اصلی را در فیزیوتراپی به خود اختصاص داده اند.
هنوز آگاهی کمی درباره روند بهبودی و نقاهت، گنجایش فیزیکی برای فعالیت های سنگین و محدودیت های فیزیکی در بیمارانی که عفونت کووید ۱۹ داشتند داریم.
بیمارانی که قرار است به زودی از بیمارستان مرخص شوند در این مدت تحت ورزش و فعالیتی نمی روند چون قلب و ریه شان یاری نمی کند.
بنابراین اطلاعات بالینی مبنی بر عملکرد فیزیکی بیمار و توانایی او جهت ورزش مشخص نیست.
بنابراین فیزیوتراپیست هیچ اطلاعات بالینی ای برای تعیین پارامترهایی جهت توصیه به ورزش ندارد.
در کل دنیا، مراکز بهداشتی درمانی و پیگیری های بالینی متفاوت هستند.
در برخی کشورها مثل هلند اکثر بیمارانی که بستری شده اند تا شش هفته بعد از ترخیص هم پیگیری هایی در مورد بیماری شان از سوی بیمارستان صورت گرفت.
در طول این پیگیری، عملکرد های فیزیکی فرد (مثل عملکرد ریه ها و قلب) تست شده و سطح فعالیت های فیزیکی فرد سنجیده می شود.
برپایه نتایج این تست ها، متخصص فیزیوتراپی با دقت بیشتری توانایی بیمار مبتلا به کرونا را جهت ورزش ارزیابی کرده و می داند چگونه به مرور، سطح فعالیت ها را افزایش دهد ( با استفاده از اصول ورزشی همچون: تعداد دفعات فعالیت، شدت، مدت زمان و نوع ).
بیمارانی که کووید ۱۹ را در خانه تجربه کرده اند، تست ها را در بیمارستان انجام نمی دهند.
بدون وجود اطلاعات کافی از این افراد، توان ورزشی و سطح تحمل این افراد نامعلوم باقی می ماند.
اولین مشاوره‌ها و توصیه به انجام فیزیوتراپی برای بیماران کرونا
طی دو هفته بعد از مرخصی از بیمارستان یا بعد از حذف علائم ویروس کرونا متخصص فیزیوتراپی با بیمار تماس می گیرد.
در صورتی که بیمارستان یا پزشک عمومی فرد را به فیزیوتراپیست ارجاع داده باشد، هدف این اولین برخورد فهمیدن حال بیمار و شناخت محدودیت های فیزیکی اوست.
فیزیوتراپیست باید ترجیحاً از دوردست با بیمار در ارتباط باشد مثلاً از طریق تلفن یا ویدیو کال.
توصیه به انجام فیزیوتراپی در بیماران مبتلا به کرونا که ریه ها و قلب شان درگیر شده ضروری است و باید وضعیت کنونی سلامتی بیمار ارزیابی شود.
وقتی بیمار از جانب بیمارستان یا پزشک به فیزیوتراپیست ارجاع داده می شود، در یادداشت ارجاع، اطلاعات مربوط به وضعیت بیمار ثبت می شود.
برپایه این اطلاعات، فیزیوتراپیست شدت محدودیت های حرکتی فیزیکی بیمار را با استفاده از مدل غالب سازمان بهداشت جهانی ارزیابی می کند.
به همراه نیازهای خاص بیمار و درخواست راهنمایی، فیزیوتراپیست تصمیم می گیرد فیزیوتراپی انجام شود یا خیر.
بیمارانی که در آی سی یو بوده اند، احتمالاً ضعف مربوط به بستری در آی سی یو (ICUAW) و سندروم آی سی یو داشته باشند.
این بیماران احتمالا شرایط بد جسمانی، سوء تغذیه و همچنین مشکلات ذهنی و شناختی فیزیکی را هم تجربه کردند.
توانایی ورزش و اجرای فعالیت های روزانه در این بیماران بسیار پایین است. توصیه اکید به حضور این افراد در مراکز توانبخشی می شود.
وقتی بیمار محدودیت های عملکردی را تجربه کند و نتواند فعالیت های روزانه اش را به خوبی انجام دهد، فیزیوتراپی نیاز خواهد شد.
