زانوی جامپر چیست؟

زانوی جامپر یک بیماری شایع و بالقوه جدی است که تاندون پاتلا در مفصل زانو را تحت تأثیر قرار می دهد.
آسیب زانوی جامپر در ورزشکارانی که نیاز به پرش سریع یا توقف با سرعت بالا دارند رایج بوده و در مردان شایعتر از زنان است.

تاندون کشکک از عضله چهار سر ران (در جلوی ران) شروع می شود، به سمت پایین امتداد می یابد و پشت کشکک (کاسه زانو) و جلوی تیبیا Tibia (درشت نی) را به هم متصل می کند.

مواردی که خطر تاندونیت کشکک یا همان آسیب زانوی جامپر را افزایش می دهد
برخی از عوامل علاوه بر موارد بالا می توانند آسیب زانوی جامپر را تشدید کنند. این موارد به شرح زیر هستند:

فعالیت بدنی بیش از حد توان بدن
دویدن و پریدن بیش از حد توان بدن از جمله مواردی است که منجر به التهاب تاندون و آسیب زانوی جامپر می شود. افزایش فرکانس فشار باعث آسیب زیادی به تاندون خواهد شد.

سفت شدن عضلات پا
سفت شدن عضلات چهارسر ران و همسترینگ (Hamstring muscles) می تواند فشار را بر روی تاندون کشکک افزایش دهد و موجب آسیب زانوی جامپر می شود.

عدم تعادل عضلانی
اگر برخی از ماهیچه های پای شما قوی تر از سایرین باشد، عضلات می توانند با شدت بیشتری روی تاندون کشیده شوند. چنین کشش ناهمواری می تواند منجر به التهاب تاندون و آسیب زانوی جامپر می شود.

بیماری مزمن
برخی از بیماری ها جریان خون در زانو را مختل کرده و منجر به ضعیف شدن تاندون ها می شود. برای مثال بیماری هایی مانند نارسایی کلیه، بیماری های خودایمنی مانند لوپوس (Systemic Lupus Erythematosus) یا آرتریت روماتوئید (rheumatoid arthritis) و بیماری های متابولیک مانند دیابت (Diabetes) از جمله این موارد هستند.

درمان آسیب زانوی جامپر
مسکن ها
مصرف داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی رایج (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (ادویل یا موترین) یا ناپروکسن (Naproxen)

در صورت تجربه زانو درد ناشی از جامپر به کاهش ناراحتی کمک می کند.

R.I.C.E
این برنامه (استراحت، استفاده از یخ، کمپرس و بلند کردن بدن) برای کاهش درد و تورم اطراف ناحیه آسیب دیده مفید است.

این درمان ها معمولاً پس از آسیب اولیه استفاده می شوند. اما گاهی اوقات، پس از تشخیص مشکل، برای کمک به کاهش

علائم و درد در طول فرآیند بهبود توصیه خواهد شد.

ورزش
پزشک یا فیزیوتراپیست شما ممکن است ورزش و بریس را برای تقویت تاندون کشکک و کاهش علائم پرش زانو توصیه کند. این برنامه معمولاً شامل برخی تمرینات تقویتی زانو خواهد بود.

استفاده از بریس
پزشک ممکن است استفاده از بریس یا نوار ورزشی را برای تثبیت کشکک شما در حین ورزش توصیه کند.

درمان های تزریقی
پزشکان معمولاً درمان های تزریقی را در موارد پیشرفته تاندیوپاتی کشکک توصیه می کنند.

در این روش‌ها، داروهایی (معمولاً پلی‌دوکانول (Polidocanol) یا کورتیکواستروئیدها (Corticosteroid))

به ورزشکار تزریق می‌شود تا التهاب را کاهش داده و روند بهبودی تاندون کشکک را تسریع کند.

درمان با پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)
این روش که به عنوان PRP نیز شناخته می شود، به پلاسمای غنی از پلاکت خود بیمار تزریق می شود تا روند بهبودی را تسریع کند.

سوزن خشک
در این روش درمانی، یک سرنگ بدون سوزن در ناحیه آسیب دیده تحت هدایت دوربین آرتروسکوپی وارد شده

و ساختارهای دژنراتیو (degenerative spine) داخل زانو که منجر به آسیب می شود، برداشته خواهد شد.

گرما درمانی یا هایپرترمی
شوک درمانی برون بدنی
در این روش، تکانه های الکتریکی به سایر بافت های عضلانی اطراف کشکک زانو منتقل می شود تا نیرو را به بافت های آسیب

دیده برساند.