تخته تعادل چیست؟
تخته تعادل سطحی صاف است که روی پایهای گرد یا استوانهای قرار گرفته و سطحی ناپایدار را ایجاد میکند. معمولا تخته تعادل چوبی است و در جهات مختلف حرکت میکند. تمرینکردن با این تختهها شما را مجبور میکند که از عضلات مرکزی خود استفاده کنید و برای حفظ تعادل دائما حرکات و وضعیت بدن خود را تطبیق دهید. تخته تعادل ابزاری همهکاره و مؤثر است که برای هر سن و هر میزانی از تناسباندام مفید است. استفاده از این تخته بهتنهایی یا همراه با دمبلهای فلزی یا هالتر موجب بهبود سلامت و عملکرد فیزیکی میشود.
کاربردهای فیزیوتراپی و توانبخشی
یکی از موارد استفاده تخته تعادل فیزیوتراپی است؛ همچنین در محیطهای توانبخشی نیز کاربرد دارد. فیزیوتراپیستها از تخته تعادل برای توانبخشی آسیبهای پایین پا (بهویژه پیچخوردگی مچ پا) استفاده میکنند. این تختهها سبب بهبود بیماران پس از آسیبدیدگی یا جراحی و ایجاد قدرت و انعطافپذیری و بهبود تعادل و هماهنگی میشوند. تختههای تعادل ابزار تمرینی مناسبی برای پیشگیری از آسیبهای ورزشی و محافظت در برابر سقوط در تمام سنین است.
بهبود تعادل
توانایی حفظ تعادل به عملکرد ۳ سیستم بدن بستگی دارد:
سیستم بینایی؛
سیستم دهلیزی یا وستیبولار (دستگاهی حسی در مهرهداران که حس تعادل در حرکت را ایجاد میکند و برای ایجاد هماهنگی حرکتی از جهتگیری و موقعیت فضایی بدن مطلع میشود)؛
سیستم حس عمقی (proprioceptive system).
تمرین با تخته تعادل حس عمقی را تقویت میکند. حس عمقی درک ما از موقعیت بدن و حرکات خود در فضای سهبعدی است، یعنی بدن ما چقدر میتواند مکان، حرکات و اعمال خود را حس کند. کارشناسان عقیده دارند که حس عمقی مچ پا در ایجاد تعادل نقش مهمی دارد. با تخته تعادل میتوانید عضلات، رباطها و تاندونها را تمرین دهید تا بهتر برای ایجاد ثبات در مچ پا با هم کار کنند.
تسکین درد مفاصل
تمرینکردن با تخته تعادل روش خوبی برای برداشتن فشار از روی مفاصل و کاهش ناراحتی است. تخته تعادل تأثیر بسیار زیادی دارد، حتی اگر فقط روی آن بایستید یا بنشینید. طبق پژوهشها، حرکات تعادلی عضلات را درگیر میکنند و دامنه حرکتی را افزایش میدهند که برای مفاصل مانند نوعی ماساژ است. این کار علاوهبر روانکاری مفصل، موجب افزایش جریان خون میشود و التهاب و سفتی (که موجب درد میشوند) را کاهش میدهد. بهعلاوه تمرین با تخته تعادل عضلات اطراف مفاصل را تقویت و حمایت و ثبات بیشتری ایجاد میکند. درنتیجه فشار روی رباطها و تاندونهایی که آنها را کنار هم نگه میدارند، کاهش مییابد.






