از آنجا که دارو های مناسب برای درمان بیماران فیزیوتراپی به طور عمده ای از ضد درد ها و مسکن ها هستند، این احتمال می رود که پس از مصرف نادرست حالت افیونی یا منگ شدن به فرد مصرف کننده دست بدهد. بنابراین بسیار اهمیت دارد با مشورت از پزشک معالج مصرف شوند.
پیشگیری از عوارض مصارف دارو های فوق
دارو های مصرف شده و تجویزی در روش های درمانی مرتبط با ارتوپد و فیزیو تراپی شامل دارو های ضد درد اوپیوئیدی، مسکن غیر استروئیدی، ضد التهابی استروئیدی و شل کننده عضلات اسکلتی خواهد بود.
همانطور که مشهود است قبل از تجویز هر یک از این دارو ها، پزشک معالج تمامی سابقه بیماری فرد را بررسی کرده و سپس به مقدار مشخص از این دارو ها را تجویز می کند. به این طریق از بروز عوارض سوئ مصرف آن نیز جلو گیری خواهد شد.
درباره عوارض احتمالی مصرف دارو های مذکور
همانطور که اشاره شد، این دارو های مسکن یا عضله شل کن مناسب برای استفاده هر نوع مراجعه کننده تحت درمانی نخواهد بود. در واقع عوارض احتمالی این دارو ها است که موجب ایجاد این محدودیت ها خواهد شد.
بنابراین در ادامه مطالب به برخی از این عوارض اشاره خواهیم کرد.
کاهش میزان هوشیاری
زخم و خون ریزی دستگاه گوارش
درد اپی گاستر
اسپاسم راه های هوایی
احساس عدم تعادل در سر
تضعیف سیستم تنفسی
افت فشار خون
بروز اختلال های بینایی
ایجاد اعتیاد در مصرف کنندگان
کاهنده حساسیت گیرنده های شیمیایی
بروز بثورات پوستی
وجود خون و آلبومین
اختلال های مرتبط با دستگاه گوارشی
بروز سندرم (rey)
عدم واکنش به تحریکات و اغماء
کاهش علائم حیاتی
ممانعت های کلی دارو درمانی در علم فیزیوتراپی
با توجه به مطالب فوق، قابل ذکر است که مصرف این دارو ها با چنین عوارض احتمالی به حتم می بایست زیر نظر پزشک معالج مصرف شود.
البته تعداد کثیری از این قبیل دارو ها تنها با ارائه نسخه پزشکی قابل دسترسی خواهند بود. با این وجود، در علم فیزیوتراپی چند گروه از افراد هستند که به هیچ عنوان دارو های این چنینی برای آن ها تجویز و تزریق نخواهد شد. در ادامه جهت تکمیل اطلاعات فوقف به برخی از این گروه ها اشارهش خواهیم کرد.
کودکان زیر ۱۲ سال
سال خوردگان دارای بیماری های قلبی و تنفسی
زنان باردار
خانم هایی که در طول دوره شیردهی هستند.
افراد مبتلا به دیستروفی عضلانی
بیماران میاستنی گراویس
افراد مبتلا به بیماری های گوارشی
