اثر بخشی روش های درمانی فیزیوتراپی برای بهبود و تسکین درد شکستگی گردن امر اثبات شده است.
شکستگی گردن بر اثر شکستگی یا ترک خوردن یکی از هفت مهره گردن که سر را ثابت نگه می دارند اتفاق می افتد. این عارضه بسیار جدی است، زیرا طناب نخاعی از این ناحیه عبور کرده و هر گونه آسیب شدید به نخاع باعث فلج یا حتی مرگ خواهد شد.
ستون فقرات از طناب نخاعی محافظت می کند. مهره های ستون فقرات به نواحی مختلفی از جمله گردنی، سینه ای، کمری، خاجی و دنبالچه ای تقسیم می شوند. مهره های گردنی از هفت مهره در قسمت فوقانی ستون فقرات تشکیل شده اند.
مفصل فاست قسمتی است که مهره های کمر و ستون فقرات بر روی هم قرار گرفته و به یکدیگر متصل می شوند.
شکستگی مهره های گردن و همچنین دررفتگی مفصل فاست می تواند باعث آسیب دیدگی مادام العمر نخاع گردد. شکستگی مفصل فاست به دررفتگی یا فرو رفتگی مهره های گردن نیز منجر خواهد شد.
تمامی آسیب های ذکر شده بسیار جدی می باشند، زیرا طناب نخاعی از این ناحیه عبور کرده و هر گونه آسیب شدید به نخاع می‌تواند باعث فلج یا حتی مرگ شود. این احتمال وجود دارد که آسیب در ناحیه گردنی منجر به فلج کوادری پلژی یا تتراپلژی گردد.
فیزیوتراپی چگونه به درمان شکستگی گردن کمک می کند
فیزیوتراپی به بهبودی بعد از جراحی یا التیام شکستگی گردن بدون جا به جایی استخوان کمک می کند. فیزیوتراپیست با استفاده از تمرینات ورزشی، گرما درمانی، سرما درمانی، ماساژ درمانی و پارافین تراپی به بیمار در روند بهبودی کمک خواهد کرد.
فیزیوتراپی همچنین به تقویت عضلات پاراورتبرال، تاندون ها و رباط ها منجر می شود. اثر بخشی فیزیوتراپی به عنوان یک روش درمان تخصصی در درمان شکستگی گردن به اثبات رسیده است.
فیزیوتراپیست بعد از ارزیابی دقیق و معاینه فیزیکی، علت درد و شدت آسیب را بررسی کرده و نسبت به طراحی یک برنامه مناسب اقدام خواهد کرد.
فیزیوتراپیست از فرد آسیب دیده می خواهد که شدت درد را از ۰ تا ۱۰ درجه بندی کند. سابقه درد و آسیب و همچنین نتایج معاینه به فیزیوتراپیست در شناسایی منبع درد و شدت آسیب در ناحیه گردن کمک خواهد کرد.
عدم تعادل مداوم گردن و اندام تحتانی منجر به ایجاد درد در عضلات پاراورتبرال، رباط ها و تاندون می شود.
این درد به دنبال استفاده بیش از حد از ماهیچه های پاراورتبرال ایجاد شده و بر رباط ها و تاندون نیز فشار می آورد. این شرایط غیرطبیعی اغلب باعث فشار اضافی بر مفاصل فاست شده و در نهایت درد شدید در ناحیه گردن را به دنبال خواهد داشت.
استفاده بیش از حد از عضلات، تاندون ها و رباط در این ناحیه باعث ایجاد یک درد مزمن و در نهایت تورم بافت نرم خواهد شد.
تورم بافت نرم ناشی از بیماری اِدِم (ورم) می باشد که به آن احتباس مایعات نیز می‌گویند. تورم بافت باعث تحریک یا فشار بر عصب نخاعی و همچنین نخاع می شود.
فیزیوتراپیست با ارائه تمرینات ایزومتریک و ایزوتونیک به بیمار در تقویت عضلات گردن در دوره بهبودی پس از شکستگی گردن کمک خواهد کرد.
برای شروع، ورزش های ملایمی جهت تسکین درد در نظر گرفته می شود و در ادامه و التیام کامل شکستگی گردن، فیزیوتراپیست ورزش های تهاجمی تر را به منظور تقویت عضلات گردن تجویز خواهد کرد. علاوه بر تمرینات تقویتی، تمریناتی برای بهبود دامنه حرکتی و انعطاف پذیری گردن نیز ارائه می شوند.
بعد از اتمام برنامه درمانی در کلینیک یا مطب فیزیوتراپی، فرد با انجام یک برنامه ورزشی خانگی به بازیابی دامنه حرکتی و قدرت گردن می پردازد.
