فیزیوتراپی زخم بستر یک روش درمانی است که برای مراقبت و بهبود زخمهای بستر استفاده میشود.
این شامل تمرینات و تکنیکهای مختلف میشود.
هدف از فیزیوتراپی زخم بستر، افزایش جریان خون، بهبود عملکرد عضلات و بافتهای اطراف زخم، کاهش التهاب و درد، و حفظ بازدهی فیزیکی بیمار است.
در ادامه، به زخم بستر، علائم، پیشگیری و درمان آن به طور کامل میپردازیم.
زخم بستر یا زخم فشاری چیست؟
زخم بستر که به آنها زخم فشاری و زخم پوستی نیز می گویند آسیب هایی به پوست و بافت زیرین ناشی از فشار طولانی مدت روی پوست است.
این زخم اغلب روی پوستی ایجاد می شود که نواحی استخوانی بدن مانند پاشنه پا، مچ پا، باسن و دنبالچه را می پوشاند.
افرادی که بیشتر در معرض خطر زخم بستر هستند شرایط پزشکی ای دارند که توانایی آنها را برای تغییر وضعیت محدود می کند یا باعث می شود بیشتر وقت خود را روی تخت یا صندلی بگذرانند.
زخم بستر ممکن است در طی چند ساعت یا چند روز ایجاد شود.
بیشتر زخم ها با درمان بهبود می یابند، اما برخی هرگز به طور کامل بهبود نمی یابند.
فیزیوتراپی زخم بستر و همچنین حرکات فیزیکی آموزش داده شده در این مطلب به درمان هر چه بهتر این زخم کمک می کند.
علائم زخم بستر
تغییرات غیرمعمول در رنگ یا بافت پوست
تورم
تخلیه چرک مانند
ناحیه ای از پوست نسبت به نواحی دیگر در هنگام لمس سردتر یا گرمتر احساس می شود
وجود مناطق حساس به درد ( مناطق دارای تندرنس )
محل های رایج زخم های فشاری
برای افرادی که از ویلچر استفاده می کنند زخم بستر اغلب روی پوست در نقاط زیر ایجاد می شود :
دنبالچه یا باسن
تیغه های شانه و ستون فقرات
پشت بازوها و پاها در جایی که روی صندلی قرار می گیرند
برای افرادی که باید در رختخواب بمانند ، زخم بستر ممکن است در موارد زیر رخ دهد :
پشت یا کناره های سر
تیغه های شانه
باسن کمر یا دنبالچه
پاشنه پا، مچ پا و پوست پشت زانو
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر علائم هشدار دهنده زخم بستر را مشاهده کردید، موقعیت خود را تغییر دهید تا فشار وارده بر آن ناحیه کاهش یابد.
اگر در ۲۴ تا ۴۸ ساعت بهبودی مشاهده نکردید، به پزشک مراجعه کنید.
در موارد لازم پزشک فیزیوتراپی را برای زخم بستر تجویز می کند.
در صورت بروز علائم عفونت، مانند تب، تخلیه زخم، زخمی که بوی بد می دهد، تغییر رنگ پوست، گرما یا تورم در اطراف زخم، فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
فیزیوتراپی زخم بستر
فیزیوتراپی برای زخم بستر یک روش چندگانه است که اثرات متعددی بر روند بهبودی دارد و از تکنیکهای مختلفی استفاده میکند. در اینجا به برخی از این اثرات و تکنیکها اشاره میشود:
تحریک جریان خون: تمرینات فیزیکی مانند حرکات کنترل شده و ماساژهای ملایم بر روی ناحیه زخم، جریان خون را افزایش میدهند که باعث بهبود تغذیه بافتهای زخم و الیاف کولاژنی میشود.
تقویت عضلات محیطی: انجام تمرینات تقویتی و تعادلی کمک میکند عضلات اطراف زخم را تقویت کرده و پشتیبانی مناسب برای زخم فراهم کند.
کنترل التهاب و درد: استفاده از تکنیکهای مانند برخی از فیزیوتراپیهای الکتریکی و سرما و گرما میتواند به کنترل التهاب و درد کمک کند.
حفظ حرکت و انعطاف پذیری: تمرینات و ماساژهایی که به حرکت و انعطاف پذیری بدن کمک میکنند، از افتادگی و سفت شدن بافتهای اطراف زخم جلوگیری میکنند.
آموزش تکنیکهای حفاظتی: برخی از فعالیتهای فیزیکی و تکنیکهای حرکتی به بیماران آموزش داده میشود تا از ایجاد فشار یا آسیب به ناحیه زخمی جلوگیری کنند.
استفاده از وسایل کمکی: استفاده از وسایلی مانند بستههای سرد یا گرم، بالشهای فشاری و دیگر وسایل کمکی میتواند فرآیند بهبودی را تسهیل کند.
با توجه به نیازهای هر بیمار و شرایط خاص زخم، فیزیوتراپیست ممکن است یک برنامه درمانی سفارشی و مناسب ارائه دهد که بهبودی بهتری را ایجاد کند.






