در رفتگی انگشت دست ، زمانی رخ می دهد که دو استخوانی که یک مفصل را تشکیل می دهند، جا به جا شده و از یکدیگر فاصله می گیرند. اگر مفصل از نوع گوی و کاسه باشد، یکی از استخوان ها از مفصل بیرون می زند یا در مورد انگشت، یک استخوان از جایگاه زینی خود که معمولا در آن قرار می گیرد، خارج می شود.
مفصل می تواند از جا درآید و فورا به جای خود برگردد یا همان جا بماند، که در این حالت، انگشت، بدشکل یا کوتاه به نظر می رسد. ممکن است یک استخوان تا نیمه از مکان خود خارج شود و دوباره برگردد و این وضعیت، دررفتگی نسبی نام دارد.
در رفتگی انگشت دست چگونه است؟
میزان آسیب بافت نرم به ساختارهای حمایتی اطراف مفصل در هر آسیب، متفاوت است و وابسته به اینکه چند بار تاکنون اتفاق افتاده است، متفاوت خواهد بود.
در رفتگی انگشت دست می تواند فقط یک بار رخ دهد اما می تواند به خاطر کشیدگی بافت های نرم در آسیب های قبلی، دوباره نیز رخ دهد. دررفتگی در افراد دارای مفاصل منعطف یا مبتلا به عارضه هایی مثل سندروم اهلرز دانلوس (Ehlers-Danlos) شایع تر است.
انگشتان دررفته، معمولا تا روزها، هفته ها و ماه ها، بر اساس سطح آسیب و درمان صورت گرفته، دردناک و متورم می مانند. در بلندمدت، دررفتگی انگشت می تواند منجر به سفتی انگشت و کاهش حرکت شود یا منجر به لقی مفصل شود که مستعد آسیب های بیشتر است. اشتباه گرفتن دررفتگی با شکستگی و بالعکس، نسبتا محتمل است، زیرا علائم، مشابه است و بنابراین تست اشعه ایکس توصیه می شود.
دررفتگی انگشت کوچک دست یکی از شایع‌ترین موارد دررفتگی انگشت‌هاست، زیرا این انگشت بیشتر در معرض ضربه یا فشار قرار می‌گیرد. این نوع دررفتگی معمولاً با درد شدید، تورم، کبودی و ناتوانی در حرکت انگشت همراه است.
علل شایع:
افتادن روی دست باز
ضربه مستقیم به انگشت
کشش یا پیچ‌خوردگی شدید
درمان اولیه:
به‌محض وقوع دررفتگی، از حرکت دادن انگشت خودداری کنید.
از کمپرس یخ برای کاهش تورم استفاده کنید.
برای جلوگیری از آسیب بیشتر، با استفاده از باند یا آتل انگشت را بی‌حرکت نگه دارید.
مراجعه به پزشک برای جا انداختن دقیق و ارزیابی آسیب‌های احتمالی مانند شکستگی ضروری است.
مراقبت پس از جا انداختن:
پس از جا انداختن انگشت، پزشک ممکن است استفاده از آتل یا باند کشی را توصیه کند تا انگشت در حالت ثابت بماند و بهبودی سریع‌تر انجام شود. تمرینات فیزیوتراپی نیز می‌تواند به بازیابی حرکت و قدرت انگشت کمک کند.
علت در رفتگی انگشت چیست؟
دررفتگی انگشت زمانی رخ می دهد که انگشت، یا بیش از حد به عقب خم می شود یا به سرعت با فشار زیاد به جلو خم می شود. رباطی قوی در جلوی انگشت (صفحه کف دست) و احتمالا رباط های دیگری در اطراف مفصل، پاره می شوند و به استخوان اجازه می دهند از مکان خود خارج شود.
میزان نیروی لازم برای این کار، زیاد است و می تواند به راحتی یک استخوان را بشکند. هر دو آسیب به یک اندازه جدی هستند و به اشعه ایکس نیاز دارند.
فیزیوتراپی در رفتگی انگشت دست
آسیب کف دست، آسیب متوسط رباط یا یک شکستگی، نیاز به حمایت دارد تا ترمیم شود. مکان آتل بستگی به این دارد که چه چیزی آسیب دیده است. اغلب لازم است دررفتگی، در حالت خمیده قرار گیرد تا از بازگشت پایداری مفصل، اطمینان حاصل شود.
اغلب، در حالی که انگشت به صورت راست قرار گرفته است، شکستگی آتل بندی می شود تا از ترمیم انگشت به صورت خمیده جلوگیری شود. در زمان مناسب، تمریناتی برای اطمینان از ترمیم مناسب آسیب، توصیه می شود تا انگشت، به خاطر باقی ماندن در یک موقعیت به مدت طولانی، سفت نشود. تورم با استفاده از نوارهای کشی بهبود می یابد.
فیزیوتراپیست ارزیابی خواهد کرد که میزان حمایت و تمرین بهینه برای ترمیم و عملکرد مناسب، چقدر است. زمانی که رباط ها و/یا استخوان ترمیم شده و پایدار شده باشد، قابلیت کشیدگی و تقویت برای بازگشت به حرکت و عملکرد طبیعی را دارد.
لازم به ذکر است که همه فیزیوتراپیست ها در حوزه درمان دست، متخصص نیستند. برای حصول بهترین نتیجه، باید به فیزیوتراپی که در این زمینه تخصص دارد مراجعه شود.
فیزیوتراپی چقدر در در رفتگی انگشت موثر است؟
آتل بندی و تمرین، تمام آن چیزی است که در اغلب دررفتگی های انگشت مورد نیاز است. مشکلات قابل توجه پس از دررفتگی، از دست رفتن پایداری مفصل (که ان را مستعد دررفتگی های بعدی می کند) و سفتی (به خاطر آتل بندی نادرست یا تاخیر در آغاز تمرینات) است.
تداوم تورم، طبیعی است و می تواند تا چند ماه ادامه پیدا کند. در دررفتگی های ناپایدار و شدید، ممکن است برای تثبیت مفصل و حصول نتیجه بهتر به جراحی نیاز باشد.
