زخم پای دیابتی یکی از شایع ترین عوارض بیماری دیابت است که حدود ۲۰ درصد از مبتلایان به دیابت به آن دچار می شوند.
عدم درمان مناسب زخم پای دیابتی می تواند منجر به عفونی شدن آن و حتی در موارد حاد منجر به قطع عضو شود ريال بنابراین درمان مناسب آن از اهمیت زیادی برخوردار است.
دیابت نوعی بیماری متابولیک است که به دلیل اختلال در تولید و یا عملکرد هورمون انسولین در بدن رخ می دهد.
علائم زخم پای دیابتی
این زخم ها اغلب در کف پاها درست در منطقه ای که بیش از سایر نقاط بدن تحت فشار است ایجاد می شود و به دلیل نوروپاتی دیابتی و آسیب اعصاب در بیماران دیابتی ، اغلب بیماران با تاخیر متوجه ایجاد زخم می شوند.
سایر علائم و عوارض همراه با این زخم ها عبارتند از :
تورم، تغییر رنگ و گرمی اطراف زخم
ترشحات بدبو
لمس دردناک محل زخم
ضخیم شدن پوست در اطراف زخم
تب و لرز در صورت عفونی شدن و پیشرفت زخم
دلایل بروز زخم پای دیابتی
استفاده از کفش نامناسب (کفش تنگ یا گشاد هر دو نامناسب هستند)
قرار دادان پاها بر روی سطوح بسیار داغ
عدم رعایت بهداشت مانند نشستن پاها به مدت طولانی
چیدن نادرست ناخن ها
کشیدن سیگار ، مصرف الکل ، بیماری های چشمی ، قلبی و کلیوی و اضافه وزن نیز در افزایش خطر بروز این عارضه نقش دارند.
درمان زخم پای دیابتی
با مراقبت صحیح از این زخم ها می تواند به پیشگیری از عفونی شدن آن ها کمک کرد و در صورت بروز تکنولوژی های جدید فیزیوتراپی می توانند به درمان آن کمک کنند.
قبل از عفونی شدن با مراقبت صحیح از ایجاد زخم پای دیابتی پیشگیری کرده و با تکنولوژی جدید فیزیوتراپی آن را درمان کرد.
شاک ویو تراپی یکی از مدالیته های فیزیوتراپی است که به افزایش توانایی بدن در بهبود زخم پای دیابتی کمک زیادی می کند.
شاک ویو تراپی روشی موثر در تسریع بهبودی زخم هایی مانند زخم دیابتی است که با افزایش گردش خون موضعی در محل تحت درمان به روند بهبودی کمک می کند.
راهکارهای فیزیوتراپی همچنین نقش موثری در پیشگیری از دیابت و در صورت بروز کنترل آن دارند.
فیزیوتراپیست با ارائه برنامه تمرینی ویژه برای هر فرد به بهبود توانایی فرد برای حرکت و انجام فعالیت های روزمره کرده که در کنترل قند خون و جلوگیری از پیشرفت بیماری نیز کمک کننده هستند.
درمان دارویی این زخم ها شامل آنتی بوتیک های موضعی و خوراکی است که به کنترل عفونت کمک می کند.
استفاده از کفی و کفش طبی و جوراب مخصوص بیماران دیابتی نیز به جلوگیری از تشدید این زخم ها و عوارض ناشی از آن ها کمک می کند.
تخلیه زخم، تخلیه بافت های مرده و کنترل عفونت در موارد شدید ضروری است.
