استخوان ها یا مهره ها، ستون فقرات انسان را بسیار محکم نگه می دارند، اما گاهی اوقات مهره ها نیز مشابه سایر استخوان های بدن دچار شکستگی می شوند. شکستن مهره کمر معمولاً به خاطر شرایطی مثل پوکی استخوان (وضعیتی که در آن استخوان ها ضعیف می شوند)، زمین خوردن شدید، فشار بیش از حد، یا بعضی از انواع آسیب دیدگی های فیزیکی ایجاد می شوند.
به هر حال، شکستگی مهره های کمر می تواند باعث ایجاد درد یکباره و شدید در اطراف ناحیه آسیب دیده شود. شکستگی مهره های کمر همچنین می تواند ورم در اطراف این ناحیه را به همراه داشته باشد. در صورتی که شکستگی مهره کمر باعث وارد شدن فشار به یک عصب یا کانال نخاعی شود، فرد ممکن است با علائم عصبی زیر در این رابطه مواجه گردد:
ضعف در دست ها یا پاها
بی حسی در دست ها یا پاها
دردی که به سمت دست ها یا پاها کشیده می شود (رادیکولوپاتی)
ایجاد مشکل برای راه رفتن یا حرکت کردن
مشکلات ادرار و مدفوع
فلج (در موارد نادر)
بریس ستون فقرات
با توجه به نوع شکستگی ایجاد شده در ستون فقرات، پزشک ممکن است به بیمار پیشنهاد دهد از یک بریس برای بهبود مناسب شکستگی ایجاد شده استفاده نماید. در صورتی که شکستگی حالت با ثبات داشته و باعث ایجاد آسیب دیدگی عصب نشده باشد یا احتمال ایجاد این آسیب دیدگی در آینده بعید باشد، ممکن است از بیمار خواسته شود از بریس استفاده نماید. به هر حال اگر شکستگی بی ثبات باشد، این شرایط به معنی اینست که مهره های ستون فقرات به قدری دچار شکستگی شده اند که دیگر نمی توانند به مقدار کافی از ستون فقرات حمایت کنند و در این حالت احتمال ایجاد آسیب برای عصب زیاد است. در این شرایط استفاده از بریس احتمالاً یک انتخاب درمانی مناسب برای بیمار نخواهد بود و شاید نیاز به عمل جراحی برای بیمار وجود داشته باشد.
فیزیوتراپی
با بهبود تدریجی شکستگی ستون فقرات، لازم است از برنامه های فیزیوتراپی استفاده شود. این برنامه ها می توانند بخشی از برنامه درمانی کلی طراحی شده توسط پزشک برای کمک به بازگشت فرد به زندگی عادی پس از ایجاد شکستگی در مهره های کمر باشد.
متخصص فیزیوتراپی می تواند به بیمار فعالیت های لازم برای تقویت عضلات ستون فقرات را به صورتی آموزش دهد که این عضلات بتوانند حمایت بیشتر از ستون فقرات و عملکرد بهتر داشته باشند.
شکستگی های ستون فقرات می توانند باعث ایجاد تغییر در نحوه انجام وظایف این بخش از بدن شود. در حقیقت، ستون فقرات به نحوی تنظیم شده که مهره ها در کنار یکدیگر بتوانند وزن بدن را تحمل کرده و کنترل حرکت های بدن را بر عهده داشته باشند. به این ترتیب حتی یک شکستگی مینور (ناچیز) ایجاد شده در این ناحیه نیز می تواند باعث تغییر نحوه تحمل وزن در سایر بخش های ستون فقرات شود. این شرایط می تواند باعث افزایش فشار به ستون فقرات و کشیدگی در عضلات حمایت کننده از ستون فقرات شود.
متخصص فیزیوتراپی می تواند به شما تمرین های حرکتی و کششی مناسب به منظور تمرکز بر عضلات کمر را آموزش دهد و وضعیت شما را به منظور اطمینان از انجام صحیح این حرکت ها تحت کنترل داشته باشد. در این حالت همچنین ممکن است برای شما تمرین های خانگی تجویز شود. به این ترتیب لازم است برنامه درمانی تجویز شده بطور دقیق به عنوان یک بخش اصلی از فرآیند ریکاوری شکستگی ایجاد شده در ستون فقرات دنبال شود.
با بهبود یافتن ستون فقرات، متخصص فیزیوتراپی می تواند به شما اجازه انجام فعالیت هایی مثل راه رفتن، بازی تنیس و یا بلند کردن وزنه را بدهد. این فعالیت ها مستلزم وارد کردن فشار به بدن هستند و می توانند استخوان های شما را تقویت نماید.شکستگی ایجاد شده در مهره های کمر می تواند باعث تغییر در وضعیت ستون فقرات و موقعیت قرارگیری نامناسب آن شود. این شرایط بطور خاص در زمانی مشاهده می شود که شکستگی های متعدد در ستون فقرات ایجاد شود (مشکلی که بیشتر در موارد ابتلا به پوکی استخوان مشاهده می گردد).
در این شرایط به تدریج بیمار دچار قوز در ناحیه کمر می شود و احتمال بهبود یافتن استخوان ها با شرایط صحیح کاهش پیدا می کند. علاوه بر این، خم شدن کمر می تواند فشار بیشتری به ستون فقرات وارد کرده و ریسک ایجاد یک شکستگی دیگر را افزایش دهد. به هر حال، متخصص فیزیوتراپی می تواند به شما آموزش های لازم را درباره نحوه نگه داشتن بدن در وضعیت مناسب به منظور جلوگیری از ایجاد این شرایط را آموزش دهد.
با توجه به نیازهای بیمار، متخصص فیزیوتراپی با بیمار بطور نزدیک برای انجام فعالیت های روزانه همکاری می کند. این فعالیت ها بطور عادی هر روز انجام می شوند، اما انجام آنها ممکن است پس از ایجاد شکستگی در ستون فقرات دشوار شود. برای مثال، پس از شکستگی ستون فقرات، حتی لازم است به بیمار بهترین روش (با کمترین مقدار درد) برای انجام فعالیت های روزانه مثل خارج شدن از رخت خواب آموزش داده شود.
